Vijf bewegingen voor méér samenleving
Christendemocraten kennen het geheim van de samenleving: mensen willen ergens bij horen.
Maar de trend in onze samenleving is anders. We trekken ons terug op onszelf. Dat helpt niet. We voelen ons vaker onveilig. We missen respect op straat. We klagen over te veel regels in de zorg en in het onderwijs. In de wijken en dorpen vereenzamen ouderen omdat in alle drukte naar hen niet wordt omgekeken.
Christendemocraten hebben een christelijk mensbeeld. Daarin staat centraal dat je niet voor jezelf maar voor een ander leeft. Daar past geen anonieme wijk bij en geen gemeente die alles voor ons regelt. Wij kiezen bewust partij voor de samenleving. Wij geloven in het oplossend vermogen van mensen en organisaties zelf.
Liberalen denken onze samenleving sterk te maken door de markt de vrije loop te laten. Maar in het leven draait het om meer dan alleen de economie. Sociaaldemocraten denken via de overheid de samenleving sterker te maken, waardoor vaak teleurstelling volgt en het eigen initiatief van mensen wordt ontmoedigd.
Het CDA wil de komende jaren juist aan onze gemeenschappen bouwen.
We verzetten ons tegen zaken die de samenleving aantasten, zoals criminaliteit, drugsgebruik en alcoholgebruik onder jongeren. Met goede ondersteuning helpen we mensen die aan de kant staan. Voor gezinnen, die hard in hun portemonnee worden geraakt, zetten we ons als gezinspartij extra in.
De gemeente is de overheid die het dichtst bij mensen staat. Het huidige kabinet heeft niks met gemeenten. Ze willen gemeenten verplicht laten fuseren. Een sterk CDA verzet zich tegen het denken in termen van ‘groot, groter, grootst’.
Gemeenten krijgen extra taken als begeleiding, persoonlijke verzorging en de jeugdzorg. Maar daar wordt flink op bezuinigd. In grote steden zal die klap hard aankomen. Die ondoordachte koers moet om. Te beginnen in onze eigen gemeenten. Als CDA willen we daarvoor vijf bewegingen in onze samenleving inzetten:
1) Van vrijblijvend naar betrokken: mensen maken hun leefomgeving;
2) Van grenzen naar ruimte: minder regels en meer mogelijkheden;
3) Van nazorg naar voorzorg: voorkomen is beter dan genezen;
4) Van polarisatie naar participatie: mensen samen brengen via werk en school;
5) Van verbruiken naar waarderen: niet alles van waarde is in geld uit te drukken.